ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΡΜΕΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!
Είναι μια πόλη ανοιχτή στη θάλασσα. Να χάνεται το μάτι σου στο Ιόνιο. Μ’ ένα κάστρο να τη στεφανώνει και να ψιθυρίζει ιστορίες με πασάδες, γενναίες κοπέλες και σπουδαίους πολεμιστές. Μια μεγάλη πλατεία με δύο εμβληματικούς φοίνικες και γραμμές νεοκλασικών κτιρίων συμπληρώνουν τη γοητεία. Ιπποδάμειο, αυστηρό σύστημα ρυμοτομίας δίνει το ρυθμό σε όλη την καινούρια πόλη.
Η Κυπαρισσία είναι ρυθμός, είναι η αίσθηση της ζεστής, γοητευτικής ελληνικής περιφέρειας. Είναι η ανοιχτωσιά σ’ έναν από τους ομορφότερους κόλπους του Ιονίου. Είναι μια πόλη μικρή, και ταυτόχρονα πλουραλιστική. Το σύγχρονο κομμάτι της, αυτό που είναι πιο κοντά στη θάλασσα, αλλά και το άλλο, η Άνω Πόλη, στο ύψωμα, μια ανάσα από το κάστρο της, συμπυκνώνουν ιστορίες και ισορροπούν με μαεστρία, χωρίς να διαγωνίζονται για το διακύβευμα που δεν είναι άλλο από την ηρεμία, τη νωχελικότητα και τους χαλαρούς ρυθμούς.
Περπάτημα στα καλντερίμια και στο Κάστρο της Άνω Πόλης
Θα σεργιανίσεις στα καλντερίμια της Άνω Πόλης, θα περάσεις κάτω από τα ξύλινα σαχνισιά και θα ξαποστάσεις σε κάποιο από τα όμορφα προσεγμένα καφενεία και μπαράκια. Θα παίξεις κρυφτό μέσα στο Κάστρο της και θα ανακαλύψεις το νήμα της ιστορίας ολόκληρης της Πελοποννήσου. Θα ανηφορίσεις για τη Δεξαμενή, το υψηλότερο σημείο της πόλης, αλλά και θα χαθείς στα όμορφα μικρά πλακόστρωτα στενάκια της. Το κάστρο, σύμφωνα με το μύθο, το έχτισαν Γίγαντες και το θεμελίωσαν σε γιγάντια – κυκλώπεια τείχη. Κατά τα ομηρικά χρόνια, άνηκε στο βασίλειο της Πύλου και πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο με 11 καράβια. Στη θέση της αρχαίας Ακρόπολης, χτίστηκε το βυζαντινό κάστρο με την πόλη να παίρνει το όνομα «Αρκαδιά» και στη συνέχεια οι Φράγκοι το κατέλαβαν, με τον πρίγκηπα της Αχαΐας να κόβει βόλτες ανάμεσα στις φραγκοσυκιές του κάστρου και να ατενίζει στον ορίζοντα τις γραμμές του Κεφαλλονίτικου Αίνου, τις Στροφάδες και τη νότια Ζάκυνθο, όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Γενοβέζοι και Βαλκάνιοι ευγενείς
Για αυτή τη θέα και για τον έλεγχο που παρείχε, για αιώνες ολόκληρους, Δυτικοί βαρόνοι, Γενοβέζοι από τη Χίο, βαλκάνιοι ευγενείς και οι Παλαιόλογοι του Μυστρά, μάχονταν διεκδικώντας την κυριαρχία του. Όταν ο Μωάμεθ ο Β’ σάρωσε τα κάστρα της Πελοποννήσου, ακολούθησε και αυτό την ίδια μοίρα. Αλλά στις 25 Μαρτίου του 1821, ήταν από τα πρώτα κάστρα που απελευθερώθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ!